| सांगली समाचार वृत्त |
सांगली - दि. २८ मे २०२५
कुपवाड शहरात मागील काही महिन्यांपासून गुन्हेगारीचं सावट गडद होत चाललं आहे. जानेवारी ते मे 2025 या अवघ्या पाच महिन्यांच्या कालावधीत शहरात थरकाप उडवणाऱ्या चार हत्या घडल्या आहेत. विशेष म्हणजे या गंभीर गुन्ह्यांत 20 ते 30 वयोगटातील युवकांचा सक्रीय सहभाग दिसून येतो आहे, जे समाजासाठी चिंतेचा विषय ठरत आहे.
चपाती बनवणेवरून वाद, आणि थेट हत्या
28 जानेवारी रोजी रात्री साडेदहाच्या सुमारास, कुपवाड एमआयडीसी परिसरात राहणाऱ्या इंद्रेश यादव (उत्तर प्रदेश) या तरुणाचा केवळ चपाती नीट न बनवल्याच्या कारणावरून निर्घृण खून करण्यात आला. संशयित आरोपी चिदानंद ऊर्फ संतोष खोत, वैभव कांबळे, अजय पटेल आणि एक अनोळखी इसम यांनी डोक्यात लाकडी दांडक्याने मारहाण करून ही घटना घडवली.
नात्यातील वादातून जीव घेतला
4 फेब्रुवारी रोजी दुपारी दोनच्या सुमारास, प्रकाशनगरमधील एका गल्लीत राहणाऱ्या राहुल सूर्यवंशी (मूळ गाव येडूर, कर्नाटक) याचा खून त्याच्या नातेवाईकांनी – मामा संदीप सावंत व मामेभाऊ सौरभ सावंत यांनी केला. अल्पवयीन मुलीशी छेडछाड केल्याच्या आरोपातून झालेल्या रागातून त्यांनी दगड व लोखंडी गजाने डोक्यावर घाव घालून राहुलचा जीव घेतला.
दारूच्या वादात रक्तरंजित शेवट
14 एप्रिल रोजी रात्री दहाच्या सुमारास, सावळी येथील मोकळ्या जागेत सराईत गुन्हेगार समीर नदाफ याचा खून करण्यात आला. आरोपी सोहेल काझी आणि सोहेल ऊर्फ साबीर मुकादम यांनी दारू पिण्याच्या वादातून धारदार शस्त्रांनी पोट, छाती व डोक्यावर सपासप वार करून ही घटना घडवली.
रात्रीच्या अंधारात चौथी हत्या
25 मे रोजी रात्री बारा वाजता, श्रावणेशनाथ महावीर चौगुले (वय 29, रा. भोसे) याचा मिरज एमआयडीसीजवळील शिवशक्तीनगर भागात अज्ञात व्यक्तींनी धारदार शस्त्रांनी हल्ला करून खून केला. छाती व डोक्यावर गंभीर वार केल्यामुळे त्याचा जागीच मृत्यू झाला.
तरुणांची गुन्हेगारीकडे घसरलेली वाटचाल
या घटनांमधून एक धक्कादायक बाब स्पष्ट होते – ती म्हणजे तरुणांमध्ये वाढती गुन्हेगारी傾倾वृत्ती. वयाच्या अवघ्या 20 ते 30 या टप्प्यावर असलेल्या युवकांचे वाढते सहभाग हे समाजाला हादरवणारे वास्तव आहे. किरकोळ वाद, राग-लोभ, गैरसमज किंवा व्यसनांच्या आहारी गेलेली ही तरुणाई आज खून, जबरी चोरी, दरोडा, मारहाणीप्रमाणे गंभीर गुन्ह्यांत गुंतत चालली आहे.
कुपवाडसारख्या औद्योगिक शहरासाठी ही गंभीर इशारा देणारी परिस्थिती असून, समाज व प्रशासन या दोघांनीही याकडे गांभीर्याने लक्ष देण्याची गरज निर्माण झाली आहे.